Homer (Ancient Greek: Ὅμηρος [hómɛːros], Hómēros) is the name ascribed by the Ancient Greeks to the semi-legendary author of the two epic poems, the Iliad and the Odyssey, the central works of Greek literature

When he lived is controversial. Herodotus estimates that Homer lived 400 years before Herodotus' own time, which would place him at around 850 BC; while other ancient sources claim that he lived much nearer to the supposed time of the Trojan War, in the early 12th Century BC.

For modern scholars "the date of Homer" refers not to an individual, but to period when the epics were created. The consensus is that "the Iliad and the Odyssey date from around the 8th century BC, the Iliad being composed before the Odyssey, perhaps by some decades," i.e. earlier than Hesiod, the Iliad being the oldest work of Western literature. Over the past few decades, some scholars have argued for a 7th-century date. Some of those who argue that the Homeric poems developed gradually over a long period of time give an even later date for composition of the poems; according to Gregory Nagy for example, they only became fixed texts in the 6th century.The question of the historicity of Homer the individual is known as the "Homeric question"; there is no reliable biographical information handed down from classical antiquity. The poems are generally seen as the culmination of many generations of oral story-telling, in a tradition with a well-developed formulaic system of poetic composition. Some scholars, such as Martin West, claim that "Homer" is "not the name of a historical poet, but a fictitious or constructed name."

The formative influence played by the Homeric epics in shaping Greek culture was widely recognized, and Homer was described as the teacher of Greece.

Description above from the Wikipedia article Homer, licensed under CC-BY-SA, full list of contributors on Wikipedia

O Όμηρος ήταν αρχαίος Έλληνας ποιητής και ο πρώτος μεγάλος δημιουργός της ευρωπαϊκής και δυτικής λογοτεχνίας. Είναι ο ποιητής των έργων της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, από τα πρώτα κείμενα της Ιστορικής περιόδου της αρχαίας Ελλάδας, γνωστών ως «Ομηρικών Επών». Η Ιλιάδα αποτελείται από περίπου 15.000 στίχους και αναφέρεται στις 51 αποφασιστικής σημασίας ημέρες του πολέμου της Τροίας, ο οποίος συνολικά διήρκεσε, σύμφωνα με τον μύθο, 10 χρόνια. Η Οδύσσεια αποτελείται από 12.110 στίχους και περιγράφει τον δεκαετή αγώνα του Οδυσσέα για τον νόστο (επιστροφή στην πατρίδα του Ιθάκη μετά την κατάληψη της Τροίας).

Η γλώσσα των κειμένων είναι η Ομηρική ελληνική, μια λογοτεχνική γλώσσα με ανάμειξη χαρακτηριστικών από την Ιωνική και την Αιολική διάλεκτο με κύρια επιρροή την ανατολική ιωνική διάλεκτο. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι αρχικά τα ποιήματα μεταδόθηκαν προφορικά.

Τα ομηρικά έπη αποτέλεσαν ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της αρχαίας ελληνικής παιδείας. Για τον Πλάτωνα, ο Όμηρος ήταν εκείνος ο οποίος "τὴν Ἑλλάδα πεπαίδευκε" (εκπαίδευσε την Ελλάδα). Από την κλασική αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η επιρροή των ομηρικών επών στο δυτικό πολιτισμό έχει υπάρξει μεγάλη, επιδρώντας στη δημιουργία μερικών εκ των μεγαλύτερων έργων στη λογοτεχνία, τη μουσική, την τέχνη και τον κινηματογράφο.

Το ζήτημα σχετικά με το ποιος, πού, πότε και υπό ποιες συνθήκες συντέθηκαν η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, αποτελούν αντικείμενο συζήτησης. Γενικά είναι αποδεκτή η άποψη ότι τα δύο έργα γράφτηκαν από διαφορετικούς ανθρώπους. Πιστεύεται ότι αυτά τα δύο έργα συντέθηκαν κάποια στιγμή στο τέλος του 8ου ή στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ. Στην κλασική αρχαιότητα κυκλοφορούσαν πολλές αναφορές σχετικά με την ζωή και το έργο του, εκ των οποίων η πιο γνωστή και δημοφιλής ήταν το ότι ήταν ένας τυφλός ραψωδός από την Ιωνία. Οι σύγχρονοι μελετητές θεωρούν τις αναφορές αυτές θρυλικές.