讲述了沪漂脱口秀女演员顾逸白天做社畜，晚上登台，没有远大的野心，目标就是让台下所有的观众都能笑。某天突然来了个坐在第一排的男观众梁代文，无论段子还是互动都逗不笑他，演出以外更是“不解风情”，让她异常挫败。一个将“搞笑”进行到底的女人，一个“笑不出来”的男人，一场爱情较量由此展开。

顧逸（沈月 飾）在上海忙碌工作，日頭在雜誌社埋頭工作，晚上就在酒吧兼職做脫口秀（棟篤笑）女演員。她性格樂觀，個人沒有太大的追求，唯一的願望就是讓所有觀眾開心。某天，她發現坐在第一排的男觀眾梁代文（林一 飾），無論她如何使出渾身解數，他始終面無表情，顧逸對此很好奇又感到挫敗，於是她決定要讓這位男觀眾笑出來，從而展開了他們的故事。後來得知梁代文是情感障礙患者，是一名「笑不出來」的觀眾，無意中結識顧逸後，搞笑女和冷漠男之間的趣味戀情開始萌芽。顧逸的樂觀幫助梁代文走出心靈的陰霾，開始學會而聆聽不同的聲音。而梁代文則處處陪伴顧逸，幫助她解決打工中的煩惱與困難，彼此相互療癒。透過脫口秀表演，顧逸直接抨擊生活中的不如意，以幽默的方式紓發都市青年在工作上的不滿，讓身處大都市的年輕人愉快，並且得到啟發。

Gu Yi is a stand-up comedian in Shanghai who juggles a day job and nighttime performances. Her simple goal is to make everyone laugh, but one day she encounters an audience member, Liang Daiwen, who seems immune to her humor. This leads to an unexpected clash between a woman driven by comedy and a man who never laughs.

"구이"는 상하이에서 낮에는 잡지사 에디터로, 밤에는 토크쇼 코미디언으로 활동하고 있다.

큰 야심없이 그럭저럭 만족하며 살아가던 중, 어떤 남자 관객 한 명이 앞줄에 나타난다.

"구이"는 아무리 노력해도 그가 웃지 않아 좌절감을 느끼게 된다.

반드시 그 남자를 웃게 하겠노라 다짐하게 되면서, "웃긴 여자"와 "냉소적인 남자"의 코믹 로맨스가 펼쳐진다!

상하이의 청년들은 즐거움을 얻기 위해 바에 모이고, 토크쇼를 들으며 스트레스를 해소한다.

"구이"가 진심으로 토크쇼 사업을 벌이게 되면서 웃지 않는 고객이었던 "량다이원"을 사로 잡으면서 이 도시에서 꿈과 사랑을 뿌리내린다.

Uma história de amor entre uma mulher que é engraçada até o fim e um homem que não consegue rir, começa um concurso de amor. No entanto, o que liga o romance não são apenas as emoções entre homens e mulheres, mas também os jovens urbanos em dificuldades que vivem em Xangai.

Gu Yi es una comediante de Shanghai que hace malabarismos entre su trabajo diurno y sus actuaciones nocturnas. Su objetivo es hacer reír a todo el mundo, pero un día se encuentra con un miembro del público, Liang Daiwen, que parece inmune a su humor. Esto da lugar a un choque inesperado entre una mujer a la que le gusta la comedia y un hombre que nunca se ríe.

เรื่องราวความรักระหว่างสาวอารมณ์ดี และชายหนุ่มที่ยิ้มไม่ได้… โดย “กู้อี้” (รับบทโดย เสิ่นเยว่) ทำงานที่สำนักพิมพ์ในตอนกลางวัน และขึ้นแสดงทอล์กโชว์ในตอนกลางคืน ความฝันของเธอมีเพียงต้องการจะทำให้ผู้ชมมีเสียงหัวเราะ จนกระทั่งได้พบกับ “เหลียงไต้เหวิน” (รับบทโดย หลินอี) ชายหนุ่มที่มานั่งดูการแสดงแถวหน้า แต่กลับไม่แม้แต่จะหัวเราะหรือยิ้มเลยสักนิด กู้อี้จึงสาบานกับตัวเองว่าจะทำให้ผู้ชมคนนี้ยิ้มออกมาให้ได้! โดยไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วเหลียงไต้เหวินป่วยเป็นโรคอเล็กซิไธเมีย (Alexithymia – การไม่สามารถรับรู้อารมณ์ตนเอง) ที่รักษาเท่าไหร่ก็ยังไม่หายดี

Cố Dật dẫn talkshow với mong muốn đem tới niềm vui cho khán giả. Một ngày nọ, cô gặp vị khán giả đặc biệt. Anh ta không cười dù cô đã làm đủ mọi cách.